നദിയുടെ മൂന്നാംകര

കവണയുടെ അറ്റത്തെ കല്ലിനെപ്പോലെ
നീയെന്നെ ത്രസിപ്പിച്ച് നിര്‍ത്തുകയാണ്
വിസ്‌കി മണക്കുന്ന മുലക്കണ്ണുകളില്‍
എനിക്ക് എന്നെതന്നെ നഷ്ടമാകുന്നു.

പേരുകള്‍ക്കപ്പുറവും നദികളുണ്ട്
നിശ്ശബ്ദമായി ഒഴുകുന്ന വീടുകളില്‍
അവരുറങ്ങുന്നു.

വീട്ടില്‍ കുഞ്ഞുങ്ങളുണ്ട്
അവരുടെ കരച്ചിലുണ്ട്
ചിരികളുണ്ട്.

എല്ലാത്തിനുംമീതെ നദി തിളച്ച് മറിയുകയാണ്.

എല്ലാ പേരിലും നദികളുണ്ട്.
ആ നദിയുടെ പേരിടാന്‍
നമ്മള്‍ പോകുന്നു.

കിടക്കയില്‍ കെട്ടിമറിയുന്ന
രണ്ടുപേര്‍ക്കിടയില്‍
ഒഴുക്ക് നിലച്ചുപോയ നദി
വീര്‍പ്പുമുട്ടുന്നു.

നഗ്നരായി ഉറങ്ങുന്ന നമ്മളെ ഉപേക്ഷിച്ച്
നദി കടന്നുകളയുന്നു.

ഞാന്‍ നിന്നെ എന്റെ കോളനിയാക്കുന്നു
കൃഷിയിടങ്ങിലേക്ക് ആട്ടിത്തെളിച്ച് കൊണ്ടുവന്ന
അടിമകള്‍ നിന്നെ ഉഴുതു മറിക്കുകയാണ്.
മുത്തും പവിഴവും ലഭിക്കുമെന്ന്
അവരോട് കള്ളം പറഞ്ഞതാരാണ്.
അടിക്കാടുകളില്‍ തെച്ചിപൂക്കുന്ന
സന്ധ്യകളില്‍ നമ്മള്‍ ഇണചേരുന്നതുനോക്കി
ഒരു പൂച്ചയിരിക്കുന്നു.

എന്നിട്ടും നദിയുടെ വേര്
മാത്രം തെളിഞ്ഞില്ല.

എനിക്ക് കാണാന്‍
നീ മാറിടത്തില്‍ പൂക്കള്‍ സൂക്ഷിക്കുന്നു.
ഞാന്‍ നോക്കുമ്പോള്‍
പൂക്കള്‍ മാത്രമാണ് കാണുന്നത്
വിത്തുകള്‍ എവിടെയാണ്
ഒളിച്ചിരിക്കുന്നത്.

വിത്തുകളില്‍ എഴുതിയിരിക്കുന്ന പേര്
ഏത് നദിയുടേതാണ്.

എനിക്കിപ്പോള്‍ നിന്റെ ശരീരമറിയാം,
എന്റെ വീടുപോലെ.
അതിന്റെ ആശാരിയും
കല്‍പ്പണിക്കാരനും
ഞാന്‍ തന്നെയാണ്.
അതിരുകളില്‍ ഞാന്‍ എന്നെത്തന്നെ
കുഴിച്ചിട്ടിരിക്കുന്നു.

നദിയെ ആരോ വഴിതിരിച്ച്
വിടുകയായിരുന്നു.

നിന്റെ നിഷേധമാണ് നിന്റെ പ്രേമം
ഒരു ജനത നിഷേധിക്കുന്നയാള്‍
അവരുടെ ഭരണാധികാരി ആകുന്നതുപോലെ
നീ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ നിഷേധിക്കുന്നയാള്‍
നിന്റെ കാമുകനാകുന്നു.
നിഷേധങ്ങളില്‍ നിന്നാണ്
നിന്നെ കണ്ടെത്തുന്നത്.

ഒരു ചെറുകാറ്റ് നദിയെ കുഴമറിച്ചിടുന്നു

ഭാര്യയും കുഞ്ഞുങ്ങളുമുള്ള ഒരാള്‍
പൂര്‍ണ്ണ ഗര്‍ഭിണിയായ
കാമുകിയെ ഓര്‍ക്കുന്ന പോലെ
ഞാനെന്റെ നാടിനെ ഓര്‍ക്കുന്നു.
അടുത്ത കവലയില്‍ എന്നെ കാത്ത്
ഒരു പട്ടാളവണ്ടി കിടപ്പുണ്ട്.

2

കോഫിഷോപ്പിലെ ഉമ്മയില്‍ തുടങ്ങി
അരണ്ട വെളിച്ചമുള്ള കിടപ്പുമുറിയില്‍ ഒടുങ്ങുന്ന
ഒരു രംഗം എന്റെ എല്ലാ സിനിമകളിലുമുണ്ട്
പ്രേമം ആദ്യം തലച്ചോറിലും പിന്നെ അരക്കെട്ടിലുമാണ്
സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് നീ പറയുന്നു
ചുണ്ട് പൊള്ളിക്കുന്ന ഉമ്മകളുടെ തോണി
നമ്മുടെ കിടക്കയില്‍ തകര്‍ന്നടിയുകയാണ്.

ആശുപത്രികള്‍ക്ക് വേണ്ടി രൂപകല്പന
ചെയ്ത കെട്ടിടം പോലെയാണ്
നമ്മുടെ ജീവിതം
അത്ര ഇടുങ്ങിയ മുറികള്‍
അത്ര ഇടുങ്ങിയ വഴികള്‍.

ഞാനൊരു നാഴ്‌സിസാണ്
നദിക്കരയിലിരുന്ന് ഞാന്‍ മരിക്കുമെന്ന്
പറയുന്ന ഒരാള്‍ എന്നില്‍ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു
മീനുകളുടെ പാട്ടുകള്‍
അയാള്‍ക്കുവേണ്ടിയാണ്.

3

ഒരു ദിവസം രണ്ട് ചെവിയും
പൊട്ടിയൊലിക്കുന്ന ഒരു വൃദ്ധന്‍
അവരുടെ ഗ്രാമത്തിലേക്ക്
കയറിവന്നു.
അയാളുടെ രണ്ട് തോളിലും
ഓരോ മുയലുകള്‍.
അയാള്‍ക്കുവേണ്ടി മുയലുകള്‍
കാത് കൂര്‍പ്പിക്കുന്നു
കേള്‍ക്കുന്നു
തലയാട്ടുന്നു.

ശബ്ദങ്ങളുടെ ലോകവുമായുള്ള
ബന്ധം അവസാനിക്കുകയാണ്.
ഇനി നിശബ്ദതയുടെ കാലമാണ്
ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട നീന്തല്‍ക്കുളം
അവസാനത്തെ നീന്തല്‍ക്കാരനെ
ഓര്‍ക്കുന്നതുപോലെ
അവസാനം കേട്ട വാക്ക്
ഞാന്‍ ഓര്‍ത്ത് നോക്കുകയാണ്.
അതിന്റെ പുളകങ്ങളില്‍
മതിമറക്കുകയാണ്.

4

ഇണചേരുമ്പോള്‍
തീയുണ്ടാകുന്ന കാലം
പെട്ടെന്ന് ഇല്ലാതാകും
പിന്നെ
അവിഞ്ഞ മണമുള്ള കാറ്റിന്റെ
കാലമാണ്
ആ കാലത്തേയും നമ്മള്‍
മറികടക്കുന്നു

5

മരിച്ചാല്‍ മാത്രമേ ഉറങ്ങാന്‍
സാധിക്കൂ എന്ന് പറയുന്ന ഒരാള്‍
എന്നില്‍
ഉണര്‍ന്നിരിക്കുന്നു.
നദിയെ അതിന്റെ ഒഴുക്കിലേക്ക് തിരിച്ചു കൊണ്ടുവരാന്‍
പോയവര്‍ മടങ്ങിവന്നിട്ടില്ല.
മീനുകള്‍ക്ക് ഉറങ്ങാനായി
കിടക്കയില്‍ നീയിറക്കിയ
കടലാസുതോണികള്‍ നനഞ്ഞു
കുതിരുകയാണ്.

6

ഡാന്‍സ് ബാറിലെ സ്റ്റീല്‍ കമ്പിയില്‍
നഗ്‌നത മറയ്ക്കുന്ന യുവതിക്കും
അവളെ നോക്കി വോഡ്ക നുണയുന്ന
വൃദ്ധനുമിടയില്‍ എന്റെ
ഞരമ്പുകള്‍ വലിഞ്ഞ് മുറുകുന്നു

7

മഴ വന്നു
വീട് കഴുകി
കമഴ്ത്തിവെച്ചു

8

പുറകിലേക്ക് കൈകുത്തി
ഇരിക്കുന്ന
മുലയുള്ള ഒരപ്പന്‍
അയാളുടെ മടിയിലിരിക്കുന്ന
ഒന്നര വയസുകാരി
അവരെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന
മാമ്പഴ ഗന്ധമുള്ള ഒരു വൈകുന്നേരം

വായു സഞ്ചാരമില്ലാത്ത വീടുകളില്‍
താമസിക്കുന്നവരെപ്പോലെ
നമ്മള്‍ വീര്‍പ്പുമുട്ടുകയാണ്.
ക്രൂരനായ ഒരു ഭരണാധികാരിയുടെ
വീട്ടിലെ വെപ്പുകാരന്റെ വേഷത്തില്‍
നിനക്ക് ശോഭിക്കാനാകുന്നില്ല
എന്നിട്ടും നീ ആ കുപ്പായത്തിന്റെ
കുടുക്കുകള്‍ അഴിക്കുന്നില്ല.

ഒരു മലഞ്ചെരുവിനെ
അലങ്കരിക്കുകയാണ്
പൂക്കാലം
മുയലുകള്‍ അത് നോക്കി രസിക്കുന്നു.

9

ഏത് വിദഗ്ദനായ തുന്നല്‍ക്കാരനാണ്
നദിയുടെ ഉടുപ്പുകള്‍ തുന്നിയത്.
ഉടുപ്പില്‍ അല്പംപോലും ചെളിപറ്റാതെ
അവള്‍ നാടുനീളെ തെണ്ടി നടക്കുന്നു.

10

നിന്നെ ഭ്രാന്ത് പിടിച്ച് പ്രണയിക്കാന്‍
ഞാനുണ്ടാകും.
നീ പോയാല്‍
ഭ്രാന്ത് മാത്രമായിരിക്കും അവശേഷിക്കുക.

നമുക്കിടയില്‍ നടക്കുന്നത്
വലിയ യന്ത്രങ്ങളുടെ പ്രവര്‍ത്തനമാണ്
ഒരുപാട് ഇന്ധനം അതിനാവശ്യമുണ്ട്.

ഭൂമിയെക്കുറിച്ച് പറയുന്നതുപോലെ
ഞാന്‍ നിന്നെക്കുറിച്ച് പറയുന്നു.
അന്യഗ്രഹങ്ങളില്‍ നിന്ന് നോക്കുമ്പോള്‍
നാം ഒരു വള്ളിച്ചെടി.

ആലിംഗനം ചെയ്ത് നില്‍ക്കുന്ന നമുക്കിടയില്‍
ഒരു വള്ളിച്ചെടി പടര്‍ന്ന് പന്തലിച്ചിരിക്കുന്നു.
വള്ളിച്ചെടിക്ക് പടര്‍ന്ന് കയറാനും മാത്രം സമയം
നമ്മള്‍ ആലിംഗനം ചെയ്തുകാണുമോ?
അതോ മറ്റൊരു വള്ളിച്ചെടിയെന്ന്
കരുതിക്കാണുമോ?

നമ്മളില്‍ ഇനിയും തുറക്കാത്ത
പ്രണയത്തിന്റെ വലിയ ഖനികളുണ്ടെന്ന്
നാം തിരിച്ചറിയുകയാണ്.

അതിന്റെ താക്കോലുകള്‍
തിരയുകയാണ്

വീഞ്ഞ് എന്ന നഗരത്തിലെ ഒരു രാത്രി

(ഒരു കോഴിക്കോടന്‍ സ്വപ്നത്തിന് സമര്‍പ്പണം...)

മീന്‍ ചെതുമ്പലുകള്‍ കൂട്ടിവെച്ച്
കടലിലേക്ക് നാം പണിത
പടവുകളില്‍
തിരമാലകള്‍ കാറ്റ് കൊള്ളാനിരിക്കുകയാണ്.

മരിച്ചവര്‍ വിരുന്നിനെത്തുന്ന
ദ്വീപുകളിലെ അമ്മമാരെപ്പോലെ
തിരക്കുകളില്‍നിന്ന് തിരക്കുകളിലേക്ക്
പോകുകയാണ് നമ്മള്‍. 

കല്‍പ്പണിക്കാരുടെ ഇടയില്‍ കിടന്ന്
വിയര്‍ക്കുന്നുണ്ട്
ഒരു വീട്.

ഓര്‍മ്മകളില്‍ ചതുപ്പുനിലങ്ങള്‍ ഇല്ലാത്തതാണ്
നമ്മുടെ പ്രശ്നം.
ഒന്നിലേക്കും ആണ്ടുപോകാന്‍ സാധിക്കാത്തവരായി
നമ്മള്‍ മാറിയിരിക്കുന്നു.

(നാരകത്തിന്റെ ഇലകള്‍കൊണ്ട്
നാണം മറച്ചിരുന്ന
ഒരു വീടുണ്ട് എന്റെ ഗ്രാമത്തില്‍. 
അവിടെനിന്ന് ഇടയ്ക്ക് ഞാനും
ഇടയ്ക്ക് അനിയനും ഇറങ്ങിപ്പോകാറുണ്ട്.
എന്റെ അമ്മയാണ്
ആ വീടിന്റെ മുറ്റം തൂക്കുന്നത്)

സദസിലെ ആദ്യത്തെ ആളെയും
അവസാനത്തെ ആളെയും തമ്മില്‍ ബന്ധിപ്പിക്കുകയാണ്
ഗിത്താറിസ്റ്.
ആദ്യത്തെയാള്‍ക്ക് രണ്ടാമത്തെയാളുടെ വീട്ടിലേക്കുള്ള
വഴി പറഞ്ഞുകൊടുക്കുകയാണ്.
അവിടെ നല്ലയിനം വീഞ്ഞുണ്ടെന്നും
വീട്ടമ്മ സത്കാര പ്രിയയാണെന്നും
പറയുകയാണ്.

ഒരു വീഞ്ഞുപാത്രത്തില്‍നിന്നും
ഉന്മത്തരായവര്‍
ഒരു മരത്തിന്റെ ചില്ലയില്‍നിന്നും
നാണം മറച്ചവര്‍

(നഗരത്തില്‍ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട നിലയില്‍ കാണുന്ന ഫ്രിഡ്ജും വാദ്യോപകരണങ്ങളും എന്തിന്റെ സൂചനയാണ്)  

മരിച്ചവരുടെ ഉറക്കങ്ങള്‍ വില്‍പ്പനയ്ക്ക്
വെച്ചിരിക്കുന്ന തെരുവിലാണ്
നാം കണ്ടുമുട്ടിയത്
തീവണ്ടിയപകടത്തില്‍ മരിച്ചവര്‍
ഒരു ചൂളംവിളിയിലേക്ക്
ചുരുങ്ങിപ്പോയത് ഇവിടെയാണ്.

(മരിച്ചവര്‍ അവസാനത്തെ വണ്ടി കാത്തുനില്‍ക്കുന്ന
സ്ഥലമെന്നാണ്
മറ്റൊരു ഭാഷയില്‍ നിന്റെ പേരിനര്‍ത്ഥം.)

സ്വയം ഒരു രാജ്യമായി പ്രഖ്യാപിക്കുകയാണ്
ചുവന്ന സിംഹാസനങ്ങളുടെ
അധിപനായി പ്രഖ്യാപിക്കുകയാണ്
കന്യകമാരെയെല്ലാം
വെപ്പാട്ടിമാരുടെ മേലങ്കി അണിയിക്കുകയാണ്.

മേഘങ്ങളില്‍ കെട്ടിയിട്ട
ചരടുകളിലാണ് ഗ്രാമത്തിലെ കുട്ടികള്‍
ഊഞ്ഞാലാടുന്നത്.

ഇലകള്‍കൊണ്ട് നീയൊരു ആനക്കൊമ്പ്
ഉണ്ടാക്കുന്നു
കാടിനെ വിറപ്പിച്ച് നിര്‍ത്തുന്നു.

(തുപ്പല് വിഴുങ്ങി മരിച്ചുപോയവരുടെ
നാട്ടിലേക്ക് യാത്ര ചെയ്യാന്‍ നിന്റെ കൂട്ട് ആവശ്യമുണ്ട്.
നാരങ്ങ വെള്ളത്തിനും മദ്യത്തിനും പകരം
മരിച്ചു പോയവരുടെ തുപ്പലും ശുക്ളവും വില്‍ക്കുന്ന
കടകളില്‍ നമ്മളെന്ത് ചെയ്യാണ്.)

തിമിംഗലങ്ങളുടെ
രാത്രിയില്‍
കടലിനെ തോര്‍ത്തിയെടുക്കുകയാണ്
ഉരുക്കുതോണികള്‍
നങ്കൂരമിട്ട വടുക്കളില്‍
തേന്‍ പുരട്ടുകയാണ്.

ഉറഞ്ഞുപോയ
കപ്പല്‍ച്ചാലുകള്‍ സൂക്ഷിക്കുന്ന
അലമാരകള്‍
നെടുവീര്‍പ്പിടുമ്പോള്‍ അപ്രത്യക്ഷമാകുന്ന
രക്തത്തിന്റെ രാത്രികള്‍

ഋതുക്കളെ മാറ്റിമറിക്കുന്ന
അലക്കുകാരന്റെ വീട്
ഈ തെരുവിലാണ്.
ഒരു പാന്റോ ഷര്‍ട്ടോ
അലക്കുമ്പോള്‍
മഴക്കാലം മാറി മഞ്ഞുകാലം
വരുന്നു.
ഒരു കുഞ്ഞുടുപ്പ് തിരുമിയെടുക്കുമ്പോള്‍
വസന്തം വാതിലില്‍ മുട്ടുന്നു.

(രതിയിലേര്‍പ്പെടുന്നവരുടെ വിയര്‍പ്പില്‍നിന്നും
നിശ്വാസങ്ങളില്‍നിന്നും
അരക്കെട്ടിലെ ചലനങ്ങളില്‍നിന്നും
കൊട്ടാരത്തിലെ ധാന്യപുരകള്‍
നിറയ്ക്കുകയാണ്.)

എന്റെ നഗരങ്ങള്‍ക്ക് കുപ്പായം തുന്നുകയാണ്
മരിച്ചുപോയ നെയ്ത്തുകാര്‍.
ഓരോ വളവിലും
അവരുടെ മക്കളുടെ ചിരിയും
കരച്ചിലും രാത്രികളും
തുന്നിചേര്‍ക്കുന്നുണ്ട്. 

നദിയില്‍
വെള്ളത്തിന്റെ വിത്തുകള്‍
ഉണക്കാനിടുന്നു

തൊലിപ്പുറത്തെ അസുഖങ്ങള്‍ക്കുള്ള
മരുന്നുകള്‍ സൂക്ഷിക്കുന്നതുപോലെ
ഞാന്‍ നിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ സൂക്ഷിക്കുന്നു
ഇടയ്ക്ക് മാത്രമെടുത്ത് ലേപനം ചെയ്യുന്നു.

(ഒരു പ്രഭാതസവാരിക്കാരന്റെ
വേഗതയാണ് ഞാന്‍ നിന്നില്‍നിന്ന്
പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്.
ഗോള്‍ഫ് ഗ്രൌണ്ടില്‍നിന്ന് പൊടുന്നനെ കാണാതാകുന്ന
പന്തുപോലെ
വളവ് തിരിഞ്ഞ് നീ അപ്രത്യക്ഷയാകണം.)

ഒരു കുതിരയെ നെടുകെ പിളര്‍ത്തി
നാം രണ്ട് യുഗങ്ങളിലേക്ക് യാത്ര തിരിക്കുകയാണ്.

തണുത്തുറഞ്ഞ ദ്വീപുകളില്‍നിന്ന്
യാത്ര തിരിക്കുന്നവര്‍
മരുഭൂമിയുടെ ശിഖരങ്ങളില്‍ കൂടുകൂട്ടുന്നു.

വൈകുന്നേരങ്ങളില്‍ കാറ്റുകൊള്ളാനിറങ്ങുന്ന
നിലച്ച വാച്ചുകളുടെ വീട്
അലിഞ്ഞ് തീരുന്ന തണുപ്പിന്റെ മേല്‍വസ്ത്രങ്ങളില്‍നിന്ന്
പുറത്താക്കപ്പെടുന്നവര്‍
പ്രാര്‍ത്ഥനകളുടെ കാലം കഴിഞ്ഞ്
വാതിലില്‍ മുട്ടുന്ന ഭീമന്‍ ഉറുമ്പുകള്‍
നിറയെ തുരങ്കങ്ങളുമായി ജീവിക്കുന്ന ഒരു യാത്രക്കാരിയുടെ
രാത്രികള്‍

പരാജയപ്പെട്ടവര്‍ക്ക്
പരാജയപ്പെട്ടവരുടെ പാട്ടുകാരുണ്ട്
വിജയിച്ചവര്‍ക്ക് വേണ്ടിയും
അവര്‍ പാടുന്നു.

(സ്വപ്നങ്ങളില്‍ കണ്ടുമുട്ടുന്നവര്‍ക്ക് മാത്രമാണ്
പാദങ്ങളില്ലാതെ നടക്കാനാവുന്നത്.
മറ്റൊരാളുടെ സ്വപ്നത്തില്‍ അറിയാതെ പെട്ടുപോയവരുടെ
പിറുപിറുക്കലുകള്‍ക്ക് കനം വെയ്ക്കുന്നുണ്ട്.

ദൂരെ ഗ്രാമത്തില്‍ മറ്റൊരാളുടെ സ്വപ്നത്തില്‍
കാത്തിരിക്കുന്ന രഹസ്യക്കാരിയെ കാണാനിറങ്ങിയ രണ്ടുപേര്‍
ഒരാളുടെ സ്വപ്നത്തില്‍ അറിയാതെ പെട്ടുപോകുന്നു.
അവസാനം അവര്‍ തമ്മില്‍ സൌഹൃദംപോലുമുണ്ടാകുന്നുണ്ട്.

ബീഡിക്ക് തീകൊളുത്തി അവര്‍ നാട്ടിലെ മഴക്കാലത്തെക്കുറിച്ചും
അമ്മയുണ്ടാക്കുന്ന മീന്‍കറിയെക്കുറിച്ചും സംസാരിക്കുകയാണ്.
സംസാരം പതുക്കെ
പ്രണയത്തിലേക്കും രഹസ്യക്കാരിയിലേക്കും തിരിയുന്നുണ്ട്.

സൂചനകളില്‍നിന്ന് ഇരുവരുടേയും
രഹസ്യക്കാരി ഒരാള്‍തന്നെയെന്ന്
ഇരുവരും തിരിച്ചറിയുന്നു.
 
സംസാരം കേട്ട് ഉറങ്ങിക്കിടന്നയാള്‍
എഴുന്നേക്കുന്നു
ഒരു ബീഡിക്ക് തീകൊളുത്തുന്നു

സൂചനകളില്‍നിന്ന്
സ്വപ്നത്തില്‍ സംസാരിച്ചവരുടെ
രഹസ്യക്കാരി തന്നെയാണ്
തന്റേതെന്ന് അയാളും തിരിച്ചറിയുന്നുണ്ട്.)

വീഞ്ഞ് എന്ന നഗരം
വീഞ്ഞ് എന്ന നഗരത്തിലെ രാത്രികള്‍
തെരുവിലെ മെഴുകുതിരികളെപ്പോലെ
അഴിഞ്ഞുലയുന്നു.
എല്ലാവരും നോട്ടമിടുന്ന
കുള്ളന്റെ സുന്ദരിയായ ഭാര്യയെപ്പോലെ
ചുളുങ്ങിക്കൂടുന്നു.

ട്രപ്പീസ് കളിക്കാര്‍ക്ക് മാത്രം കയറിവരാവുന്ന
ഒരു വീട്ടിലാണ് താമസിക്കുന്നത്.
കോണിപ്പടിക്ക് ചുവട്ടില്‍നിന്ന്
കുട്ടിക്കരണം മറിഞ്ഞ് കിടപ്പുമുറിയിലേക്കെത്തുന്ന
വിരുന്നകാര്‍ക്ക് മാത്രമാണ്
എന്റെ കന്യകമാരുടെ ആലിംഗനം ലഭിക്കുക. 
 
മുകളിലേക്കെറിഞ്ഞ തൊപ്പികള്‍ക്ക് തിരിച്ചെത്താന്‍
പാകത്തിന് കൈകളെ ക്രമീകരിക്കുകയാണ്.
തുവാലയില്‍നിന്ന് പറത്തിയ പ്രാവുകള്‍
ഇതുവരെ തിരിച്ചെത്തിയിട്ടില്ല. 

(ഈ നഗരത്തില്‍
വീഞ്ഞ്
രഹസ്യങ്ങളുടെ താക്കോലാണ്.

വിദൂഷകന്റെ വീട്
ഇലകള്‍ പൊഴിഞ്ഞുതീര്‍ന്ന
ഒരു മരത്തിന് കീഴേയാണ്.)

ക്ഷണിക്കപ്പെടാത്ത അതിഥികള്‍
നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന വീട്ടില്‍നിന്നും
പരിചാരികമാര്‍ ഒളിച്ചോടുകയാണ്.

കുഴിയിലേക്ക് കാലുംനീട്ടി ഇരിക്കുന്നവരുമായി
എനിക്ക് ബന്ധമില്ല.
ബീഡി മണക്കുന്ന അവരുടെ പാട്ടുകള്‍
എന്നെ ഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിക്കുന്നില്ല.
വ്രണം പൊതിഞ്ഞ അവരുടെ കാലുകള്‍ക്ക്
കാവല്‍ നില്‍ക്കുന്ന ഈച്ചകളുടെ നേതാവ് മാത്രമാണ്
ഞാന്‍.

വീഞ്ഞ് എന്ന ഗ്രാമം
തിരക്ക് പിടിച്ച ബസിലേക്ക് കയറുമ്പോള്‍
അനാവൃതമാകുന്ന നിന്റെ കണങ്കാലുകളുടെ കാഴ്ചയാണ്
എന്റെ ഏറ്റവും വില പിടിച്ച ഓര്‍മ്മ.

(ഒരു ഗുണ്ടാനേതാവിന്റെ ഇടിവളയാണ്
ഞാന്‍.
പോലീസ് സ്റേഷന്‍ ആക്രമിക്കാനോ
എതിര്‍സംഘത്തിലെ ഒരുവനെ
കുനിച്ച് നിര്‍ത്താനോ എനിക്ക് മടിയില്ല.
ഒത്തുതീര്‍പ്പ് മേശയില്‍
കപ്പിനും ചുണ്ടിനുമിടയില്‍
എന്റെ ഇടികൊണ്ട് നീ തൂറും.)

എന്തെന്നാല്‍
ചുംബനം മുഖം മുറിഞ്ഞുപോയ
രണ്ടുപേര്‍ തമ്മിലുള്ള സന്ധിസംഭാഷണമാകുന്നു.

ബലൂണുകള്‍

മുഷിപ്പന്‍ ദിനങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള സംസാരമാണ്
ചുറ്റും നടക്കുന്നത്.

മറ്റൊരു ഗ്രഹത്തില്‍ മേഞ്ഞു നടക്കുന്ന
പശുക്കളെ ഓര്‍ക്കുകയാണ്
പുല്ല് തിന്ന് കഴിയുമ്പോള്‍
അവയെ ആട്ടിത്തെളിച്ച് കൊണ്ടുവരാന്‍
ഒരിടയനെ നോക്കുകയാണ്.

അന്യഗ്രഹങ്ങളില്‍നിന്ന് ഭൂമിയിലേക്കെത്താനുള്ള
ഊടുവഴികള്‍ എനിക്കറിയാം.
നാരങ്ങ മിഠായികള്‍കൊണ്ട് നിര്‍മ്മിച്ച
ഒരു വീടിന്റെ വേലി നൂണ്ടാല്‍
അന്യഗ്രഹ വണ്ടികള്‍ നിര്‍ത്തുന്ന ചാമ്പമരത്തിന്റെ
ചോട്ടിലെത്താം.

കാട്ടില്‍
ചിലയിനം കുതിരകള്‍ക്ക് മാത്രമറിയാവുന്ന വഴികളിലൂടെ
ആ വണ്ടി അന്യഗ്രഹങ്ങളിലെത്തുന്നു,
തിരിച്ചുപോരുന്നു.

വൈകുന്നേരം
കുണ്ടന്മാരെ തപ്പിയിറങ്ങുന്ന കിഴവന്മാരുടെ ലിംഗംപോലെ
ഞാന്‍ ഉണര്‍ന്നിരിക്കുന്നു.
എപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും ഇറങ്ങിപ്പോകാന്‍
പാകത്തിന് തയ്യാറായിരിക്കുന്നു.
വെള്ളേം വെള്ളയുമിട്ടാല്‍ നാട്ടുകാരെ പറ്റിക്കാമെന്ന്
പറഞ്ഞതെന്തിനാണ്.

തപ്പിയും തലോടിയും
കുണ്ടനെ ഒരുക്കിയെടുക്കുകയാണ്.
മീശയും
നെഞ്ചിലെ രോമങ്ങളും
ഒതുങ്ങിയ വയറും
എനിഗ്മയിലെ വരികള്‍ മൂളുകയാണ്.

ആസക്തിയുടെ പ്രമാണങ്ങള്‍ പഠിക്കാനെളുപ്പമാണ്:-
തുടയിടുക്കില്‍നിന്ന് മുഖമുയര്‍ത്തുമ്പോള്‍
കുണ്ടന്റെ മുഖം ചുളുങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
ഇടയ്ക്കെങ്കിലും ഒന്ന് കുളിക്കാന്‍ പറഞ്ഞ്
ചിറി തുടയ്ക്കുന്നു.
മുഷിപ്പന്‍ ദിനങ്ങള്‍
വയലിലേക്ക് നിറയെ കൊയ്ത്തുകാരുമായി പോകുന്ന
ട്രാക്ടറിനെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു.

ഓര്‍മ്മകള്‍ക്ക് മുകളില്‍
ഓര്‍മ്മകള്‍ അടുക്കിവെച്ച് നമ്മള്‍ ചീര്‍ത്ത് വീര്‍ത്തിരിക്കുന്നു.
എണ്ണപ്പാട നിറഞ്ഞ തടാകംപോലെ
ആയിരിക്കുന്നു.
പ്രാണവായു കിട്ടാതെ ചത്തടിയുന്ന മീനുകളുടെ ഗന്ധമാണ്
നമ്മുടെ ജീവിതങ്ങള്‍ക്ക്. 

ഒരിക്കലും മുറിച്ച് കടക്കാനാവാത്ത
ചില നദികളുണ്ട് ഓര്‍മ്മകളില്‍
ഒഴുക്ക് നിലച്ചുപോയ അവയുടെ തണുപ്പിലാണ്
നമ്മള്‍ ജീവിക്കുന്നത്.

ഈ മഴ പഠിപ്പിക്കുന്നത്
എനിക്ക് നൃത്തം ചെയ്യാന്‍ അറിയില്ല
എന്ന് മാത്രമാണ്.
എന്നാലും എത്ര തുറന്നുവെച്ചാലും അടഞ്ഞുപോകുന്ന
ജനലിനെ ഞാന്‍ പ്രണയിക്കുന്നു.
അതിലൂടെ വരുന്ന കാറ്റിന്റെ നിരാശാഭരിതമായ സംഗീതത്തിലേക്ക്
ഞാനെന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും വലിച്ചെറിയുന്നു.

ഭോഗം തുടങ്ങുമ്പോള്‍ പൊടുന്നനെ ശൂന്യമാകുന്ന
അരക്കെട്ടാണ് നമ്മളെ ഇത്രകാലം ബന്ധിപ്പിച്ച് നിര്‍ത്തിയത്.

(ഇനിയും
യാത്ര പുറപ്പെടാത്ത
ഒരു തീവണ്ടി
തൊണ്ടയില്‍ കുരുങ്ങിപ്പോയ
ഒരു കരച്ചില്‍

വളരെ പതിഞ്ഞ ശബ്ദങ്ങളില്‍ മാത്രം ഉമ്മ വെയ്ക്കുന്നവര്‍
ഒരു നഗരത്തില്‍നിന്ന് മറ്റൊരു നഗരത്തിലേക്ക്
നിശ്വാസങ്ങളെ കടത്തികൊണ്ടുപോകുന്നവര്‍
ചുണ്ണാമ്പും പുകയിലയും മാത്രമുള്ള കടത്തിണ്ണകളില്‍
ആരെയോ കാത്തിരിക്കുന്നവര്‍)

പ്രണയം കൈമാറിയ ബലൂണുകള്‍ വീര്‍ത്ത് പൊട്ടുന്നത് കേട്ട്
ഉറക്കത്തില്‍ ഞെട്ടുന്നുണ്ട് നമ്മുടെതന്നെ ഓര്‍മ്മകള്‍

പ്രണയം അവശേഷിപ്പിക്കുന്നത്
വിയര്‍പ്പില്‍ മുങ്ങിയ ഏതാനം തലയിണകള്‍ മാത്രമാണ്
എന്നാലും അതിന്റെ ആരവങ്ങള്‍
അടങ്ങുന്നില്ല.
വിഭവസമൃദ്ധമായ ഊണിനിടയില്‍
തൊണ്ടയില്‍ തടഞ്ഞ മുള്ളുപോലെ
നീയെന്നെ വലിച്ചെറിയുന്നു.

(വിവാഹത്തിനുശേഷമുള്ള
എല്ലാ ബന്ധങ്ങളും വിവാഹേതിര ബന്ധങ്ങളായി മാത്രം
ചുരുങ്ങിപ്പോകുന്നു.)

യുദ്ധത്തില്‍ തോറ്റോടിയ മുടന്തന്‍ കുതിരകളുടെ പേരിലാണ്
നിന്റെ ഗ്രാമം ഇന്ന് അറിയപ്പെടുന്നത്.
ആ ചുവപ്പന്‍ കുതിരകള്‍
നാണക്കേടിന്റെ പര്യായമായി നാട്ടില്‍ അലഞ്ഞുതിരിയുന്നുണ്ട്.
മുടന്തന്‍ കുതിരകളുടെ നോട്ടക്കാരെന്നാണ്
നീയും നിന്റെ പിതാവും ഇപ്പോള്‍ അറിയപ്പെടുന്നത്.

പുരോഹിതന്റെ മുഷിപ്പന്‍ ഉപദേശ പ്രസംഗം കേട്ടിരുന്ന
ജനക്കൂട്ടം രഹസ്യമായി കൈമാറിയിരുന്നത്
കോട്ടവായ്കളായിരുന്നു.

ഉപ്പുകാറ്റിന്റെ ഗന്ധമുള്ള നിന്റെ മുലക്കണ്ണുകളില്‍
ചുംബിക്കുകയാണ്.
വില കുറഞ്ഞ തമാശകള്‍ പറയുന്ന
ദ്രവിച്ച വള്ളങ്ങളും
ചാകര വരുമ്പോള്‍ മാത്രം വഴിവാണിഭത്തിന് വരുന്ന
സ്ത്രീകളും അത് നോക്കി നില്‍ക്കുകയാണ്.
അവരും പരസ്പരം ചുംബിക്കുകയും
കാമുകന്മാരെ ഓര്‍ക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്.

പാര്‍ക്കിലെ ബഞ്ചിന് ചായം തേക്കുന്നത്
കമിതാക്കളുടെ ഉമിനീരും വിയര്‍പ്പുമാണ്.  

(പ്രണയം ഒരു മതമാണെങ്കില്‍
ഞാനതിന്റെ പോപ്പാണ്
അള്‍ത്താരയില്‍ ഞാനൊരു പുലിയാണ്
പള്ളിമണി മുഴങ്ങുമ്പോള്‍
ഞെട്ടിയുണരുന്നത് കുട്ടിക്കാലത്തെ
പേടികൊണ്ടാണ്.   

കാലിന്മേല്‍ കാലും കയറ്റിവെച്ച്
കുര്‍ബാന ചൊല്ലുകയാണ്.
രാത്രികാലങ്ങളില്‍ മാത്രം
അപ്പവും വീഞ്ഞും വാഴ്ത്തി വിതരണം ചെയ്യുകയാണ്.
എന്റെ പെണ്‍കുട്ടികള്‍
നില്‍ക്കുന്ന വരിയില്‍നിന്ന് മാലാഖമാര്‍പ്പോലും
പുറത്താക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്.

അഴിഞ്ഞാട്ടക്കാര്‍ക്ക് മാത്രം
പ്രവേശനമുള്ള പള്ളിയില്‍
ഒരുവളെ അള്‍ത്താരയില്‍ നിര്‍ത്തി ഭോഗിക്കാന്‍
തയ്യാറെടുക്കുകയാണ് ഞാന്‍.

സ്ളീവ്ലെസിട്ട കന്യാമറിയവും
റെയ്മണ്ടില്‍ കുളിച്ച് നില്‍ക്കുന്ന ക്രിസ്തുവും
എന്തിനും തയ്യാറായി നില്‍ക്കുന്നുണ്ട്.
ചൂണ്ടുവിരലിന്റെ ദിശയൊന്ന് മാറിയാല്‍
അരയിലൊളിപ്പിച്ച ചാട്ടയെടുക്കാന്‍
എന്റെ ഗുണ്ടയ്ക്ക് ഒരു പേടിയുമില്ല.
പാതിരിമാരെയും കന്യാസ്ത്രീകളെയും അവന്‍ പള്ളിയില്‍നിന്ന്
അടിച്ച് പുറത്താക്കും.

വേണ്ടാതീനങ്ങളുടെയും പ്രലോഭനങ്ങളുടെയും
ഒരു ദേശമാണ് എന്റെ സ്വപ്നം.
ആദം ഹവ്വ എന്നീ ദ്വീപുകള്‍ക്കിടയില്‍
എന്റെ കൊമ്പന്‍ സ്രാവുകള്‍ ദിക്കുതെറ്റിയലയുന്നത്
ആരുമറിയുന്നില്ല.

പരാജയപ്പെട്ടവര്‍ ഉപേക്ഷിച്ചുപോയ
ചെരുപ്പുകള്‍കൊണ്ട് പള്ളിമേട നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
എനിക്ക് വഴങ്ങിത്തരാത്ത ഒരാളേയും കുമ്പസാരക്കൂടിന്
മുമ്പില്‍ ഞാന്‍ നിര്‍ത്തുന്നില്ല. 

വീഞ്ഞും മുദ്രാവാക്യങ്ങളുമായി
പള്ളിമൈതാനം നിറയുന്ന കള്ളന്മാരെ മട്ടുപ്പാവില്‍നിന്ന്
ആശീര്‍വദിക്കുന്നതില്‍ ഞാന്‍ ആഹ്ളാദിക്കുന്നുണ്ട്.
തിരഞ്ഞെടുത്ത ചിലരെ മാത്രമാണ്
രഹസ്യമുറിയില്‍വെച്ച് ആലിംഗനം ചെയ്യുന്നത്.)

വളവിനപ്പുറം മറ്റൊരു വളവാണ്

തീ പിടിച്ചവന് എന്താണ് പറയാനുള്ളത്
ഉറഞ്ഞുപോയ ഒരു കെട്ട് വെള്ളവുമായി ഒരാള്‍
തന്നെ കാണാന്‍ വരുന്നുമെന്നോ?
ഹിമയുഗത്തിലെ കഥകള്‍ നിറഞ്ഞ
ഒരു ഹസ്തദാനംകൊണ്ട് അയാള്‍ നിന്നെ അനശ്വരനാക്കുമെന്നോ? 

ഒന്നര വയസുള്ള മകനേയുംകൊണ്ട് 
ഭ്രമണപഥത്തില്‍ നടക്കാനിറങ്ങുകയാണ്.
പുറത്താക്കപ്പെട്ട ഉപഗ്രഹങ്ങള്‍ക്കും
ഉല്‍ക്കകള്‍ക്കുമിടയില്‍
അവന്‍ തുമ്പികളെ പിടിച്ച് കളിക്കുന്നു. 

കൊട്ടക

തുറവൂരിലെ
ഓലക്കൊട്ടകയിലിരുന്നാണ്‌
രജനീകാന്തിന്റെ സിനിമ ആദ്യമായി കണ്ടത്‌.

കാര്‍ത്തികയെന്നോ
ലക്ഷ്‌മിയെന്നോ ആയിരുന്നു
കൊട്ടകയുടെ പേര്‌.

അമരത്തിലെ തിരയടിക്കുന്ന രംഗംകണ്ട്‌
എഴുന്നേറ്റോടിയതൊരു കൂട്ടുകാരന്‍
ഏതോ തമിഴ്‌ സിനിമയിലെ കത്തിയേറുകാരന്റെ മുമ്പില്‍
നെഞ്ചുപൊത്തി കരഞ്ഞതൊരു കൂട്ടുകാരന്‍.

രാത്രിയില്‍ കയറുപിരിക്കുന്ന പെണ്ണുങ്ങള്‍ക്കായി
ബെറ്റുവങ്കിള്‍ സിനിമാക്കഥ പറയുന്നുണ്ട്‌.
കൗരവറില്‍ അപ്പന്‍ മകളെ തിരിച്ചറിയുന്ന രംഗം വിവരിക്കുമ്പോള്‍
കരയാത്തവരായി അവിടെ ആരുമുണ്ടാവില്ല.
സിനിമ കണ്ട്‌ കണ്ട്‌ സോഡാക്കുപ്പിയുടെ അടപ്പുപോലത്തെ
കണ്ണട വെക്കേണ്ടിവന്ന ഒരു നാടന്‍ രജനീകാന്താണ്‌
ബെറ്റുവങ്കില്‍.

ചേര്‍ത്തല ഭവാനിയില്‍
അഞ്ചുരൂപായ്‌ക്ക്‌ ഒട്ടീരുപടങ്ങള്‍ കാണുമ്പോള്‍
അരികിലിരിക്കുന്നവരുടെ കുലുക്കങ്ങള്‍
സ്വന്തം കുലുക്കങ്ങളായി തിരിച്ചറിഞ്ഞത്‌.
(തിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോള്‍
കൂതുഹലങ്ങളുടെ കുഞ്ഞാടുകളെ
എത്ര പേരാണ്‌ കെട്ടഴിച്ചുവിട്ടിരുന്നത്‌.)

പൊന്നാംവെളി ജയലക്ഷ്‌മിയില്‍
രാത്രിപ്പടങ്ങള്‍ കുളിച്ചൊരുങ്ങുന്നു.
കിന്നാരത്തുമ്പികളുടെ അമ്പതാം ദിവസം
ആഘോഷിക്കുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തില്‍
കൂട്ടുകാരനുണ്ട്‌.
കടയുടെ ഉള്ളിലിരുന്ന്‌ സിഗരറ്റ്‌ വലിക്കുന്ന
ചളുങ്ങിയ മുഖമുള്ള അവന്റെ അപ്പനുണ്ട്‌.

കട്ടപ്പന സന്തോഷില്‍ കണ്ട ചൈനീസ്‌ സിനിമ
മറന്നിട്ടില്ല.
അവസാനം മുലകള്‍ മുയലുകളായി രൂപംമാറിയ
മൂന്നു പെണ്ണുങ്ങളെയും.

ഫോര്‍ട്ടുകൊച്ചി ഗ്യാലക്‌സി തീയറ്ററില്‍ നിന്നിറങ്ങിപ്പോയത്‌
മതിയായതുകൊണ്ടാണ്‌.
ജീവിതം മടുത്തതുകൊണ്ടാണ്‌.

രഹസ്യം- ഒന്നാമന്റെ കുറിപ്പുകള്‍

(ഒന്നാമന്റെ കുറിപ്പുകള്‍ക്കുശേഷമാണ്‌ കാര്യങ്ങളെല്ലാം
കീഴ്‌മേല്‍ മറിഞ്ഞതെന്ന്‌ കരുതപ്പെടുന്നു.
മൂവാണ്ടന്‍ മാവുകള്‍ക്കു കീഴിലൂടെ മണിയനീച്ചകള്‍
തീട്ടത്തിന്റെ ചെറിയ ഉരുള ഉരുട്ടികൊണ്ടുപോകുന്നു.)

1
H2O ഏറ്റവും നിശ്ശബ്‌ദമായ ഒരു യാത്രയാണെന്ന്‌
നമ്മളറിയുമ്പോഴേക്കും എല്ലാം അവസാനിച്ചിരിക്കും.
കള്ളുഷാപ്പിലേക്കുള്ള വഴികളെല്ലാം
പാടവരമ്പത്തൂന്ന്‌ വഴുതിവീണിരിക്കും.

2
നിന്റെ കൊഴുത്ത തുപ്പല്‍
എനിക്കും മണ്ണിരകള്‍ക്കും ഭക്ഷണമാകുന്നു.
ഭൂമിയിലെ ആദ്യ കാല്‍വെപ്പില്‍തന്നെ
നിന്റെ നാഭിയിലെ പച്ചമണ്ണില്‍ ഞാന്‍ പുതഞ്ഞുപോകുന്നു.
നിന്റെ ഉടല്‍
രണ്ട്‌ ശത്രുരാജ്യങ്ങള്‍ക്കിടയിലെ എന്റെ ഇടത്താവളമാണെന്ന്‌
ആരോ വിളിച്ചുപറയുന്നു.

നിര്‍ത്തിയിട്ടിരിക്കുന്ന ഒരു വണ്ടിയില്‍
രണ്ട്‌ നാവുകള്‍ കുടിപ്പക തീര്‍ക്കുന്നത്‌ നാം കാണുന്നു.
ഒരുവള്‍ ആരുടെയോ അരക്കെട്ടിലിരുന്ന്‌
നദി നീന്തിക്കടക്കുന്നത്‌ നാം കാണുന്നു.

3
നമിതയെന്ന തമിഴ്‌നടിയുമായി
എനിക്ക്‌ ചില രഹസ്യബന്ധങ്ങളുണ്ട്‌.
രഹസ്യബന്ധങ്ങളിലെ കുട്ടിയുമായി
ഞാന്‍ ഊരുചുറ്റാനിറങ്ങുന്നു.
കമ്പം, തേനി വഴിപോകുന്ന ഒരു രാത്രിവണ്ടിക്ക്‌
അവനെ നാടുകടത്തുന്നു.

4
ആല്‍മരങ്ങളല്ലെങ്കിലും പണ്ടേ പാവങ്ങളാണ്‌.
കീറിപ്പറിഞ്ഞ വിശറികളുമായി ആടിതിമിര്‍ക്കുന്നവര്‍
പടര്‍ന്നുകയറാനുള്ള വേരുകളുടെ ആഗ്രഹങ്ങളെ
ഒരുതരത്തിലും തടഞ്ഞുനിര്‍ത്താത്തവര്‍.
തിരുമ്മിത്തിരുമ്മി എല്ലാവരെയും ഒരു കുന്നോളം വലുതാക്കുന്നവര്‍.

5
ഏതോ സിനിമയില്‍
റഷ്യന്‍ ഉപചാരവാക്കുകള്‍ പറഞ്ഞുകൊണ്ട്‌
മദ്യപിക്കുന്ന രണ്ടുപേരെ നാം കാണുന്നു.
ഒരാള്‍ ഷാംപെയ്‌ന്‍ വേണ്ടെന്നു പറയുമ്പോള്‍
ജീവിതമാണ്‌ വേണ്ടെന്ന്‌ പറയുന്നതെന്ന്‌
ജൂലിയന്‍ പറയുന്നു.
വിവാഹപാര്‍ട്ടിയില്‍ നവവധുവിനോടൊപ്പം
നൃത്തം ചെയ്യാനുള്ള അവസരം ആരും പാഴാക്കുന്നില്ല.

6
മുറിയില്‍ നിറഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്ന ഒരാപ്പിളാണ്‌
എപ്പോഴും ഉണര്‍ന്നിരിക്കാന്‍ എന്നെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്‌.
മുന്തിരിത്തോപ്പുകളിലെ എന്റെ ചാരവനിതകളെ
ആരോ വില്‍പനക്കുവെച്ചിരിക്കുന്നു.
കൈനിറയെ ഗോതമ്പുമണികളുമായി
ഒരു വയല്‍ ആര്‍ക്കോ കിടന്നുകൊടുക്കുന്നു.

7
നിന്റെ മുടിയിഴകളുമായി
സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍
ഒന്നാംക്ലാസ്സിലെ ആദ്യദിവസം
സ്വന്തം പേരുപറയുന്ന കുട്ടിയെപ്പോലെ
നീ ചുളുങ്ങിക്കൂടുന്നു.
ഏതോ മരത്തിന്റെ വേരുകളുമായി അവസാനം
നാം തിരിച്ചെത്തുന്നു.

8
പൂത്തുനില്‍ക്കുന്ന ഒരു തോടിന്റെ ഒറ്റക്കൊമ്പിലാണ്‌
മാനത്തുകണ്ണിയും വരാക്കണ്ണനും നീന്തിത്തുടിക്കുന്നത്‌.

9
ഒരു കുരുവിയും നെന്മണി തേടിവരുന്നില്ലല്ലോ
ഒരു കൊറ്റിയും വരമ്പുതേടി വരുന്നില്ലല്ലോ
ഒരു ആട്ടിന്‍കുട്ടിയും വഴിതെറ്റി വരുന്നില്ലല്ലോ
ഈ വയലുകളിലേക്ക്‌.

10
പ്ലാവിലകളില്‍നിന്ന്‌ നാണം വേര്‍തിരിച്ചെടുക്കുന്ന വിദ്യകൊണ്ട്‌
നദിയെ അരിച്ചരിച്ച്‌ ഒരു തുള്ളിയാക്കുന്നു.

11
ശരീരത്തിന്റെ വാതിലാണ്‌
കണങ്കാലിലെ വിളര്‍ത്ത ചെമ്പന്‍ രോമങ്ങളെന്ന്‌ തിരിച്ചറിയുന്നു.
ഇലകള്‍ക്കായി നീക്കിവെച്ചിരിക്കുന്ന രാത്രികളില്‍നിന്ന്‌
ആരോ നടന്നുമറയുന്നു.

മുറിയില്‍നിന്നുള്ള പാട്ടുകള്‍ക്കായി കാതോര്‍ത്തിരുന്ന
പെണ്‍കുട്ടികള്‍ ഇറങ്ങിപ്പോയിരിക്കുന്നു.
എന്നിട്ടും ചെതുമ്പലുകള്‍കൊണ്ട്‌ നിര്‍മിക്കപ്പെട്ട
ആ വാദ്യോപകരണം നീ ഉപേക്ഷിക്കുന്നില്ല.


ഭൂമിയിലെ ആദ്യത്തെ ഭാഷ ഏതെന്നറിയുവാന്‍
ഞാന്‍ നിന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും ചുംബിക്കുന്നു.

12
ദൂരെ കുന്നിന്‍ചെരുവില്‍ മഴനനയുന്ന
ഒറ്റമരത്തെ വരയ്‌ക്കാനെളുപ്പമാണ്‌
ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയുടെ അരുകില്‍
ഒരു രാത്രി മുഴുവന്‍ ഉണര്‍ന്നിരുന്നാല്‍ മതി.

13
റാന്തല്‍വിളക്കന്റെ അരികിലിരുന്ന്‌
വൃദ്ധരായ പരിചാരികമാര്‍
കുട്ടിയുടുപ്പിന്റെ ഭംഗിനോക്കുന്നു.